کاپیتان گوهری، خلبان این هواپیما قبل از پرواز متوجه می‌شود یکی از سیستم‌های ناوبری هواپیما (V.O.R ) اشکال دارد. پس از تعمیر سیستم، این هواپیما در ساعت 13:24 به پرواز
در می‌آید. 8 دقیقه بعد موتور شماره 4 هواپیما دچار نقص فنی شده و خلبان با اعلام وضعیت اضطراری به سمت تهران بر می‌گردد. در ساعت 13:40 هواپیما بعد از عبور از بالای فرودگاه قلعه مرغی از مسیر اصلی منحرف می‌شود. 2 دقیقه بعد برج مراقبت پرواز فرودگاه مهر‌آباد علت این انحراف را سؤال می‌کند و متعاقب آن فریاد« یا حسین» خلبان به گوش می‌رسد و...
سهراب سپهری: مرگ گاهی ریحان می‌چیند
15 آذر 84 با اعلام سقوط هواپیمای سی130 در شهرک توحید( جنوب‌غربی تهران) داغ بزرگی بر دلمان نشست. سرنشینان این هواپیمای نظامی برای پوشش خبری رزمایش عاشقان ولایت نیروی دریایی ارتش در منطقه چابهار به بندر عباس می‌رفتند اما سرنوشت چیز دیگری برای آنها رقم زد و همگی به شهادت رسیدند.به جرأت می‌توان گفت 15آذرماه 84 یکی از روزهای سیاه برای کارکنان رسانه‌ها بود؛ روزی که در آن جمعی از یاران در حادثه‌ای دلخراش و ناباورانه به شهادت رسیدند.
4 سال از این واقعه دردناک گذشت بدون اینکه مقصر یا مقصران آن معرفی شوند؛ این موضوعی است که خانواده داغدار شهدای حادثه سقوط هواپیمای سی130 هنوز هم پیگیر آن هستند. ما اصحاب رسانه( مطبوعات، خبرگزاری‌ها و رادیو و تلویزیون) هیچ‌گاه یاد و خاطرات همکاران شهیدمان و این روز را فراموش نخواهیم کرد. همچنان به یاد همکاران پر تلاش و صدیق‌مان هستیم ،هر چند سنگینی این فاجعه را تاب آوردن دشوار است اما تقدیری جز این نیست.
به‌مناسبت چهارمین سالگرد شهادت اصحاب رسانه در حادثه سقوط هواپیمای سی130 گفت‌وگوی کوتاهی با همسران شهیدان محمد کربلایی‌احمد (خبرنگار- عکاس روزنامه همشهری)، رسول کاظم‌نژاد (خبرنگار- عکاس روزنامه کیهان) و محمدرضا شاد‌روح (تهیه‌کننده و کارگردان برنامه تلویزیونی صبح بخیر ایران) انجام داده‌ایم که می‌خوانید.
زندگی شهیدمحمدکربلایی‌احمد
شهید محمد کربلایی‌احمد 20آبان 1336 در تهران متولد شد. او تحصیلات خود را در رشته معماری به پایان رساند. مدت 6سال (71 -1365) به‌عنوان دستیار کارگردان در صدا و سیما فعالیت کرد. سال 1371همزمان با شروع به کار روزنامه‌همشهری همکاری خود را به عنوان خبرنگار - عکاس با این روزنامه آغاز کرد.
شهید کربلایی‌احمد، سال 1372 ازدواج کرد. شایان 13ساله و پرنیان 10ساله، فرزندان شهید کربلایی‌احمد، اکنون به‌ترتیب در پایه سوم راهنمایی و چهارم ابتدایی تحصیل می‌کنند.
یاد پدر در اندیشه شایان و پرنیان
با وجود گذشت 3 سال از شهادت پدر، هنوز شایان و پرنیان، رفتن پدر را باور نکرده‌اند.
به گفته پریوش نوری، همسر شهید کربلایی‌احمد، شایان و پرنیان در همه مواقع به‌یاد پدر هستند و خاطرات پدر را همواره در ذهن خود مرور می‌کنند. شهید کربلایی‌احمد نیز علاقه زیادی به آنها داشت و همواره سعی می‌کرد بهترین امکانات را برای آنان فراهم کند.
دوستان آن شهید نیز می‌گویند تنها نگرانی کربلایی‌احمد آینده شایان و پرنیان بود.
همسر شهید کربلایی‌احمد بر این باور است که این شهید والامقام همواره در زندگی روزمره همراه وی و فرزندانش است.
همسر این شهید تأکید کرد:«سعی کردم با کمک خدا با این موضوع کنار بیایم و همه تلاشم این است که فرزندانم را به بهترین نحو تربیت کنم، همسرم روی این موضوع تأکید خاصی داشت.»
او که اکنون برای شایان و پرنیان باید جای خالی پدر را نیز پر کند، وظیفه خود را حساس و سنگین می‌داند، به همین دلیل است که می‌گوید: «بارها شده که هنگام دلتنگی با عکس همسرم صحبت می‌کنم. درد دل می‌کنم و مشکلاتم را با او در میان می‌گذارم. احساس من این است که محمد همیشه در کنارم هست و به من و فرزندانم کمک می‌کند.»
همسر شهید کربلایی‌احمد که از مشخص نشدن مقصر یا مقصران این حادثه گله‌‌مند است این سؤال را مطرح کرد که مسئولانی که وعده داده بودند که پیگیر این حادثه باشند کجایند و چرا این پرونده پس از گذشت
3 سال هنوز هم باز است؟
نوری هشدار می‌دهد که نکند گذشت زمان سبب شود که فراموش کنیم در حادثه‌ای دردناک به‌دلیل کوتاهی برخی افراد، جمعی از اصحاب قلم به شهادت رسیدند. ما خانواده شهدا اظهارات آنان را فراموش نمی‌کنیم.
او در این باره گفت: «اینکه مسئولان اعلام می‌کنند خانواده شهدای این سانحه رضایت داده‌اند، صحت ندارد، ما هنوز هم رضایت نداده‌ایم و همچنان پیگیر هستیم.»
همسر شهید کربلایی‌احمد معتقد است که در این پرونده نقاط مبهمی وجود دارد که مورد رسیدگی دقیق قرار نگرفته است و می‌بایست رفع ابهام شود تا با مسببان و عاملان این سانحه بدون هیچ اغماضی برخورد شود. به گفته وی براساس نظریه دیوان عالی کشور در آخرین رأی صادره دادگاه درباره این پرونده ایراداتی وجود دارد.
پرونده‌ای بی‌سر‌انجام
فریبا قاسمی، همسر شهید محمدرضا شاد‌روح- تهیه‌کننده و کارگردان برنامه تلویزیونی صبح به خیر ایران- نیز همچون همسر شهید کربلایی‌احمد خواستار رسیدگی دقیق به پرونده سانحه سقوط هواپیمای سی 130 است.به گفته او پرونده سانحه سقوط هواپیمای نظامی سی 130هنوز برای خانواده شهدا و افکار‌عمومی بسته نشده است.
همسر شهید شاد‌روح گفت:« با وجود اینکه اعلام کردند خسارت وسایل همراه خبرنگاران را پرداخت می‌کنند ولی اکنون که 3سال از این سانحه دلخراش می‌گذرد اقدامی در این باره صورت نگرفته است.»
خانم قاسمی تأکید کرد که باید مسئولان ذی‌ربط به‌طور شفاف درباره وضعیت این پرونده توضیح دهند زیرا با وجود تأکید مسئولان ارشد نظام هنوز خانواده شهدای این سانحه پاسخ واضح و روشنی دریافت نکرده‌اند.
این پرونده هنوز به سرانجام نرسیده و مسئولان و رسانه‌ها نیز متأسفانه موضوع را فراموش کرده‌اند و پیگیری نمی‌کنند.
وی از اصحاب قلم و رسانه خواست تا پیگیر این پرونده باشند زیرا برخی با استناد به اینکه 32 میلیون دیه پرداخت شده پرونده را بسته شده تلقی می‌کنند.
زندگی با یاد و خاطره شهدا
همسر شهید شاد‌روح نیز که اکنون وظیفه بزرگ کردن شروین 6 ساله را به عهده دارد اظهار داشت: «چند ماه قبل از سانحه سقوط هواپیما انگار به همسرم الهام شده بود که مسافر است. می‌گفت شاید در یکی از مأموریت‌ها هواپیمای ما سقوط کند و من کشته شوم. شما باید شروین را به تنهایی بزرگ کنی.»
وی از تعبیر خوابی که قبل از شهادت همسرش دیده بود صحبت کرد؛ «خواب دیدم در یک فضای توفانی، مردم روزگاران قدیم با وسایل جنگی رایج همان زمان با هم جنگ می‌کنند. در این بین چند قبر ایستاده دیدم که می‌گفتند اینها قبور نامداران ایرانی است. اکنون وقتی سر مزار شهدای اصحاب رسانه می‌روم که برای آنها سنگ یاد‌بود به‌صورت ایستاده بنا نهاده‌اند، احساس می‌کنم خوابم تعبیر شده و این شهدا همان نامداران ایرانی هستند.»
روند طولانی رسیدگی به پرونده
شهید رسول کاظم‌نژاد، یکی دیگر از شهدای سانحه سقوط هواپیمای سی 130 است که 23سال سابقه فعالیت در روزنامه کیهان داشت. از این شهید والامقام نیز 2دختر به یادگار مانده است. نگار که اکنون 19ساله، دانشجوی رشته کامپیوتر و نگین، 16ساله که دانش‌آموز پایه اول دبیرستان است.
به گفته همسر شهید کاظم‌نژاد، برای نگار و نگین نبود پدر خیلی سخت است.
او نیز مانند همسر شهیدان کربلایی احمد و شاد‌روح با انتقاد از نحوه رسیدگی به پرونده حادثه سقوط هواپیمای سی 130 اعلام کرد: «پس از اعتراض خانواده شهدا، پرونده برای رسیدگی بیشتر به دیوان عدالت اداری فرستاده شده است».
به گفته همسر شهید کاظم‌نژاد، ارتش قول همکاری درباره وسایل همراه شهدا را داده بود که تا‌کنون اقدامی در این باره نکرده‌اند. ارتش چیزی را به‌عهده نگرفته و دیه پرداخت‌شده هم مربوط به بیمه بوده است.
نقاشی از روز حادثه
سال پیش که هنگام گفت‌وگو با خانواده شهید کربلایی‌احمد از شایان خواستیم تا از پدر بگوید. او گفت: «پدرم به بهشت رفته است؛ مکانی سرسبز که همه در حال بازی هستند.»
از شایان خواستم نامه‌ای به پدر بنویسد. به بهانه‌های مختلف، از جمله اینکه فردا امتحان میان‌ترم دارم این کار را نکرد و یک نقاشی برایمان کشید؛ یک هواپیما که روی بدنه آن نوشته شده هواپیمای سی 130با 4موتور که از قسمت جلوی این هواپیما صدای «یا ابوالفضل» و از قسمت عقب آن نیز صدای «یا حسین» به گوش می‌رسد. زیر هواپیما نیز 2 برج چند طبقه کشید و روی آن نوشت ساختمان توحید. این نقاشی گویاتر از هر نامه‌ای بود.
